در قانون مجازات اسلامی ایران، به استفاده از پابند الکترونیکی به عنوان یکی از راهکارهای تخفیف دهنده در موارد خاص اشاره شده است.
طبق ماده 62 قانون مجازات اسلامی، در صورت وجود شرایط قانونی، محکوم علیه می‌تواند به جای سپری کردن مجازات حبس، تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی قرار گیرد.
استفاده از پابند الکترونیکی معمولاً محدود به مواردی است که محکومیت به مجازات زندان برای پنج سال یا کمتر از آن (حبس تعزیری درجه 5 تا 8) صادر شده است.
همچنین، در مواردی که محکومیت به مجازات حبس بین 5 تا 25 سال است، پس از سپری حداقل یک چهارم دوران محکومیت، محکوم علیه می‌تواند تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی قرار گیرد.
