برخی از شروط معمول برای اعطای آزادی مشروط شامل موارد زیر می‌شوند:
1. تحمل مدت زمان مشخصی از حکم حبس: اکثراً برای اعطای آزادی مشروط، فرد محکوم باید قسمتی از مدت زمان محکومیت خود را در زندان سپری کند. این مدت زمان معمولاً نصف یا یک سوم مدت حکم است و ممکن است بسته به شرایط و قوانین مربوطه متغیر باشد.
2. رفتار و رفتار صالح: یکی از شروط اساسی برای اعطای آزادی مشروط، رفتار صالح و حسن اخلاق فرد محکوم است. رفتار صالح می‌تواند شامل رعایت قوانین و مقررات زندان، شرکت در برنامه‌های اصلاحی و آموزشی، نشان دادن تغییر و بهبود در رفتار و شخصیت، و احترام به حقوق دیگران باشد.
3. عدم تکرار جرم: دادگاه‌ها برای اعطای آزادی مشروط از فرد محکوم انتظار دارند که به جرم خود دست نزند و اطمینان حاصل شود که او دیگر جرمی را تکرار نخواهد کرد. این امر می‌تواند براساس تحلیل رفتار گذشته و تغییرات شخصیتی و روحیه فرد بررسی شود.
4. پرداخت جبران خسارت: در برخی موارد، فرد محکوم ممکن است موظف به پرداخت خسارت و ضرر و زیان مادی به مدعیان خصوصی گردد. این پرداخت ممکن است به عنوان یکی از شروط آزادی مشروط تعیین شود.
