1- اصولا اذن در انتفاع قابل رجوع است و شخصی که اذن داده می تواند در هر زمان از آن پشیمان شده و رجوع کند. چرا که با اذن، حقی برای طرف مقابل ایجاد نمی شود.
2- اگر طرف مقابل اذن رجوع را نپذیرد، شخص می تواند به دادگاه مراجعه و تأیید رجوع را درخواست کند.
3- اما ممکن است در برخی قراردادها، حق رجوع از اذن ساقط شده باشد، مثلا اذن در ضمن یک عقد لازم آمده باشد. در این صورت تا زمان وجود عقد لازم، اذن نیز قابل رجوع نیست.
4- قانون مدنی در ماده 108 بیان می کند که در مواردی که مانع قانونی وجود داشته باشد، امکان رجوع از اذن نیست. مانند مثال اذن برای دفن میت که بعد نمی توان از آن رجوع کرد.
